Gözlüklü çocuk iyice moralımı bozmaya başladı. İlk bölümde 3. Bölüme kadar. Ne kadar yavşak, karakter bozukluğu varsa bunda. Arkaşadaşım derken çocuk yok şöyle yok böyle. Babasını mı gururlandıracak? Bu korkaklık ve ikiyüzlükle asla. Geber git işte…

Gözlüklü tam bir oksijen israfı ya. Kızın onu affetmesi salaklığının mı, yoksa çok fazla yüce gönüllü olmasının esamesi mi bilemedim. Ben olsam affetsem bile onunla ilişiğimi ebeden keserdim herhalde. Okula ilk girişinde kızın başı yine onun yüzünden bela batağına bir battı, daha da çıkamadı. Ki, yine de kıza etmediği tavır kalmamıştı, gavurun bile başına gelmesini isteyemeyeceğin türde bir arkadaş, tabii ona arkadaş denebilirse.